Królowa Jadwiga Andegaweńska – święta polska władczyni
Królowa Jadwiga Andegaweńska była trzecią córką Ludwika Węgierskiego. Kiedy Ludwik obejmował tron Polski w 1370 roku był ojcem Katarzyny. W 1371 roku urodziła się druga córka Maria, a najpewniej jesienią 1373 roku Jadwiga. I to właśnie Jadwiga Andegaweńska miała odegrać kluczową rolę w dziejach Polski w końcu XIV wieku i zostać jej królową.
Królowa Jadwiga Andegaweńska – narodziny
Sama data urodzenia najmłodszej córki Ludwika Andegaweńskiego jest sporna. Najprawdopodobniej przyszła ona na świat 3 października 1373 roku lub w początkach roku 1374 (nie później niż 18 lutego). Córki nie zapewniały królowi Węgier i Polski następstwa tronu w obu krajach. Sprawę komplikował fakt, iż elity Królestwa Polskiego były przeciwne kontynuacji polsko–węgierskiej unii personalnej. Władca próbował pozyskać ich przychylność wydając przywilej koszycki z roku 1374, gdzie zobowiązał się m.in. do ustanowienia jednego podatku w wysokości 2 groszy od domu lub osady oraz nieustanawiania nowych podatków bez zgody rycerstwa (z wyjątkiem stałego podatku), w zamian za uznanie przez szlachtę praw do korony polskiej jednej z córek króla. Taka była cena poparcia dla sukcesji Andegawenów. Przywilej nie precyzował jednak której córki miał on dotyczyć.Córy królewskie
Królowa Jadwiga Andegaweńska (1373-1399) Poprzez odpowiednie układy matrymonialne Ludwik starał się zapewnić córkom przyszłość. Równocześnie zabiegał o utrzymanie dla jednej z nich tronu polskiego. Już w 1372 roku zawarł z Karolem IV Luksemburskim (1346-1378) układ decydujący o przyszłości Marii. Miała ona zostać wydana za Zygmunta Luksemburskiego, elektora Brandenburgii (1378-1415). Najstarsza, Katarzyna, została przeznaczona na żonę syna króla Francji. Najmłodsza Jadwiga w myśl układów z 1378 roku miała poślubić księcia austriackiego – Wilhelma Habsburga. Żaden z układów nie precyzował, który z krajów andegaweńskich ma przypaść każdej z córek. Wydaje się, że z dziedzictwa w Polsce wyłączano Jadwigę, przeznaczoną na dziedziczkę Węgier, mających dzięki temu małżeństwu połączyć się z Austrią. Teza o tym, że tron polski miał przypaść Katarzynie z Ludwikiem Orleańskim również nie znalazła potwierdzenia w historiografii. Jan Dąbrowski twierdził, że o tym komu przypadnie tron zdecydować miał sam Ludwik. Kandydatura Marii poprzez jej małżeństwo z synem cesarskim miała doprowadzić do połączenia Polski z elektoratem brandenburskim.
Jadwiga Andegaweńska jako król Polski
Jadwiga Andegaweńska Koronacja Jadwigi Andegaweńskiej na króla Polski odbyła się już bez problemów – 16 października 1384 roku. Nieletnia Jadwiga wciąż pozostawała pod opieką swej matki. Elżbieta Bośniacka miała decydujący głos w sprawach przyszłości córki. Plany panów krakowskich musiały więc uwzględniać jej stanowisko. Elita Małopolan doskonale zdawała sobie sprawę, że Jadwidze potrzebny jest małżonek, który odpowiadałby ich interesom politycznym. Po złych doświadczeniach związanych z panowaniem Ludwika Andegaweńskiego potrzebny był też władca stale rezydujący w Krakowie. Podejmując rokowania z księciem litewskim Jagiełłą, panowie małopolscy rozpoczęli ryzykowną grę dyplomatyczną. Musieli się bowiem liczyć z międzynarodowymi konsekwencjami zerwania planowanego małżeństwa Jadwigi z Wilhelmem Habsburgiem.
Jeszcze podczas rokowań z Jagiełłą zwolennicy Habsburgów organizowali jej spotkania w Wilhelmem w klasztorze franciszkanów w Krakowie. Wilhelm próbował też skrycie dostać się na zamek – do sypialni Jadwigi. Został jednak pochwycony i zniechęcony opuścił Polskę. Kwestia związku Jadwigi i Wilhelma to problem bardzo chętnie dyskutowany w historiografii. Zasadnicze pytanie sprowadzał się do pytania: czy doszło do konsumpcji małżeństwa? W ówczesnej Europie propaganda krzyżacka wskazywała na legalność związku Jadwigi z Habsburgiem.
Tekst ma więcej niż jedną stronę. Przejdź do pozostałych poniżej.Polecamy książkę Marka Telera – „Kobiety króla Kazimierza III Wielkiego” :
![]() | Autor: Marek Teler Tytuł: „Kobiety króla Kazimierza III Wielkiego” Wydawca: PROMOHISTORIA [Histmag.org] i Wydawnictwo CM ISBN: 978-83-65156-22-8 e-book / 978-83-66022-40-9 papier Stron: 128 + 12 stron wkładki z ilustracjami oprawa: miękka, wymiary książki: 147 × 210 Formaty: PDF, EPUB, MOBI (bez DRM i innych zabezpieczeń) 25 zł(papier) |
Książkę można też kupić jako e-book, w cenie 12,90 zł. Przejdź do możliwości zakupu e-booka!
Wolna licencja – ten materiał został opublikowany na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 3.0 Polska.
Redakcja i autor zezwalają na jego dowolny przedruk i wykorzystanie (również w celach komercyjnych) pod następującymi warunkami: należy wyraźnie wskazać autora materiału oraz miejsce pierwotnej publikacji – Portal historyczny Histmag.org, a także nazwę licencji (CC BY-SA 3.0) wraz z odnośnikiem do jej postanowień. W przypadku przedruku w internecie konieczne jest także zamieszczenie dokładnego aktywnego odnośnika do materiału objętego licencją.
UWAGA: Jeśli w treści artykułu nie zaznaczono inaczej, licencja nie dotyczy ilustracji i filmów dołączonych do materiału – w kwestii ich wykorzystania prosimy stosować się do wskazówek w opisie pod nimi lub – w razie ich braku – o kontakt z redakcją: redakcja@histmag.org
Określenie "200 000 florenów w złocie" jest pleonazmem, bo nie było niezłotych florenów.
Odpowiedz
@ bartensteiner może chodziło o sztapki złota? Myślę, że 200 000 florenów odpowiada kilku sztapkom złota.
Odpowiedz
Przydatna praca, trochę zbyt obszerna i niektóre rzeczy są nie na temat, ale mi się podoba:-D
Odpowiedz
Późno ja beatyfikowana i kanonizowana, ale przynajmnej to uczyniono....
Odpowiedz
Szkoda tylko, że w tytule i nagłówkach powiela się mit o "królowej" Jadwidze, choć z tekstu, słusznie zresztą, wynika, że była "królem".
Odpowiedz
@ Gość: Gość
Odpowiedz