Małopolskie: badania archeologiczne na cmentarzysku kultury łużyckiej

opublikowano: 2019-08-15 10:37
wszystkie prawa zastrzeżone
poleć artykuł:
Kolejnych 20 grobów ciałopalnych, datowanych na lata 800 – 500 p.n.e., odkryli w tym roku archeolodzy z Muzeum Okręgowego w Tarnowie na cmentarzysku kultury łużyckiej znajdującym się niedaleko Wojnicza (woj. małopolskie).
REKLAMA
Siedziba Muzeum Okręgowego w Tarnowie (fot. Andrzej Otrębski, opublikowano na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe).

Cmentarzysko z przełomu epoki brązu i okresu wczesnego żelaza zostało odkryte przypadkowo w zeszłym roku w trakcie wydobywania piasku z wydmy piaszczystej na północ od Wojnicza. Zniszczonych zostało wtedy kilkanaście grobów.

Badania ratownicze w 2018 r. ujawniły obecność 56 grobów całopalnych w rozmaitym stanie zachowania. Część z nich była całkowicie zniszczona, część uszkodzona orką z czasów, kiedy cmentarzysko było uprawnym polem i część – zalegająca głębiej – zachowana w całości.

Jak poinformował dyrektor Muzeum Okręgowego w Tarnowie Andrzej Szpunar, w trakcie drugiego sezonu badań archeologicznych, na cmentarzu odkryto kolejnych 20 grobów ciałopalnych, niektóre uszkodzone przez orkę, inne zachowane w całości.

Według badaczy, nową obserwacją dotyczącą zwyczajów pogrzebowych na tym cmentarzysku jest znajdywanie we wnętrzach popielnic małych naczyń z uchem, zwanych przez archeologów czerpakami.

Obecnie, z powodu przerwy urlopowej, na stanowisku nie są prowadzone prace. Po jej zakończeniu badania będą kontynuowane. Realizuje je Dział Archeologii Muzeum Okręgowego w Tarnowie, zaś finansuje w ramach programu badań ratowniczych Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Krakowie.

W tym roku planuje się kontynuację zabezpieczania krawędzi piaskowni – od północy i północnego zachodu oraz eksplorację strefy porośniętej lasem, gdzie znajduje się centrum cmentarzyska.

Badane cmentarzysko – zdaniem archeologów – to obiekt bardzo rzadki i cenny w tym rejonie doliny Dunajca, gdzie ze stanowisk prahistorycznych znane są głownie pozostałości osad.

Według Szpunara sposób zachowania kości i znalezione w grobach przedmioty wskazują, że osadnicy z okolic Wojnicza swoich zmarłych palili na stosach, a następnie ich przepalone kości oczyszczali i chowali w specjalnych glinianych naczyniach. Do jamy grobowej wkładano także dodatkowy dar grobowy w postaci miseczki lub czerpaka z uchem. Spalone kości przed włożeniem do urny były myte i oczyszczone z popiołu i szczątków stosu ciałopalnego. Niekiedy w jamach grobowych występują kamienie – otoczaki rzeczne.

Źródło: naukawpolsce.pap.pl, autor: Rafał Grzyb

Lubisz czytać artykuły w naszym portalu? Wesprzyj nas finansowo i pomóż rozwinąć nasz serwis!

REKLAMA
Komentarze

O autorze
Nauka w Polsce
Powyższy materiał jest przedrukiem z serwisu internetowego „Nauka w Polsce” współtworzonego przez Polską Agencję Prasową i Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Publikacji dokonano na zasadach określonych przez PAP S.A.

Wszystkie teksty autora

Zamów newsletter

Zapisz się, aby otrzymywać przegląd najciekawszych tekstów prosto do skrzynki mailowej. Tylko wartościowe treści. Za darmo.
Zamawiając newsletter, wyrażasz zgodę na użycie adresu e-mail w celu świadczenia usługi. Usługę możesz w każdej chwili anulować, instrukcję znajdziesz w newsletterze.
© 2001-2023 Promohistoria. Wszelkie prawa zastrzeżone